“Sədərək”dəki mağaza sahibləri çıxılmaz vəziyyətdə – “Hara gedək, harada işləyək?…”

Dünyada iqtisadi böhran, balaşma tüğyan etdikcə zərər görən təkcə sadə insanlar, əhalinin kasıb təbəqəsi, alıcılar olmur, əlbəttə ki. Bahalaşmanın dadını bəlkə də kasıblardan çox varlı təbəqə, imkanlılar, vəzifəlilər, “biznesmen”lər, iş adamları hiss edir və edəcək də. Çünki kasıb üçün onsuz da elə böyük dəyişim olmur, uzaqbaşı ayda bir dəfə yox, 3 ayda bir dəfə dilinə ət dəyəcək, hər gün yox, həftədə bir dəfə meyvə yeyəcək. Əli pulla oynamağa öyrəşmiş, hər gün cibinə, seyfinə sərvət girməyə vərdiş etmiş varlılar isə bu bahalaşmanın necə deyərlər əməlli başlı “acı dadını” hiss edəcəklər.

Necə ki, ölkədə ilk devalvasiya baş verdiyində də ilk olaraq biznes adamları, ticarətçilər zərər gördü. Ticarət mərkəzlərində alver zəiflədi və bu səbəbdən də çox sayda mağazalar fəaliyyətlərini dayandırmağa məcbur oldular, əksər ticarətçilər iflasa uğradı. Ölkəmizin ən böyük bazarlarından olan “Binə” və “Sədərək” ticarət mərkəzlərindəki mağazaların yarıdan çoxusu bağlandı.

Elə indi də həmin ticarət mərkəzlərində vəziyyət ürəkaçan deyil. Əvvəllər iynə atsan yerə düşməyən bazarlarda indi sanki lələ köçüb, yurdu qalıb. Mağaza sahibləri soyuqdan əllərini ovuşdura-ovuşdura gözlərini müştəri yoluna dikiblər. Kimisi oturduğu yerdə mürgüləyir, kimisi rəflərdə toz basmış malları təmizləyir, kimisi də nərd, domino oynayaraq günlərini yola verirələr. Əvvəllər alıcı əlindən tərpənmək mümkün olmayan sıralarda indi tək-tük insan gözə dəyir. Onlar da sadəcə ya baxaraq, ya da qiymət soruşaraq keçib gedirlər.

“Sədərək” ticarət mərkəzinin “Şiniyyat” adlanan hissəsindəki mağazaların sahiblərindən biri Moderator.az-a açıqlamasında vəziyyətlərinin gündən-günə daha da ağırlaşdığını deyir:

“Bu gün 50 manata satdığımız malda 5 manat qazanırıqsa, sabah həmin 50 manatlıq malda 5 manat zərər edirik. Bazara gələnlərin sayı xeyli azalıb, qiymətlərdə artım var deyə insanlar istədiklərini ala bilmirlər. Biz əsasən topdan alver edirik, topdançı da apardığı maldan günlərlə heç nə sata bilmir. Nəinki satmaq, heç siftə belə etmək mümkün olmur və bu vəziyyətdə də təkrar gəlib bizdən mal apara bilmir. Əvvəllər bizdən malı Ptiqorski, Gurcüstan, Dağıstan, Maxaçkala daşıyırdı, indi ancaq ümid özümüzə qalıb. Özümüz də bu gündə… Nə qədər ki, dollar artan sürətlə gedir vəziyyətimiz bundan da pis olacaq. Yadıma rəhmətlik Baba Punhanın şeri düşdü:

İtim, gəl dur önümdə, gəl başına dönum də,

Sən Punhanin gunundə, Punhan da it gunundə…”

Mağaza sahibi onu da bildirir ki, yanvar ayından başlayaraq mağazaların çoxu fəaliyyətini dayandıracaq:

“İndi “sezondu”, əslində bu vaxtlar əlimizdə olan malı təmizləməkdən ötrü hamımız mağazamızda otururuq. Ancaq belə getsə yanvar ayından mağazaların çoxu bağlanmağa başlayacaq.

Həm də bir məsələ var ki, mağazamızı bağlayıb, buradan çıxıb hara gedəcəyik, başqa yerdə iş varmı bəyəm? Yenə burada iki gundən bir olsa da bir mal satıb yeyirik. Borc yığırıq ancaq üstümüzə. Bazardan çıxan uşaqlar da ancaq taksi sürürlər”.